04|09|10 
NBD|Biblion recensie

Selectie van taalcolumns die de auteur 'woordsoepen' noemt. In deze korte en vaak komische beschouwingen dient een willekeurig woord uit de Dikke Van Dale als vertrekpunt. Met dat woord als basis schrijft de auteur uiteenlopende stukjes, waarin hij bijvoorbeeld naar betekenissen raadt of losjes rondom het woord associeert. Zo bevat een beschouwing over het woord 'kalis' ook een alinea over cultuurhistoricus Piet Calis. De kleine stukjes taalspel zijn met zichtbaar plezier geschreven en bevatten bijna zonder uitzondering een opvallende wetenswaardigheid, een komische observatie of een fraaie persoonlijke twist. De beschouwingen zijn alfabetisch geordend op vertrekwoord. Naast een inhoudsopgave worden de opbouw en structuur van het boek weergegeven door een standaardopmaak met blauwe steunkleur en enkele illustraties. De auteur is Neerlandicus en rondt tijdens de uitgave van dit boek zijn romandebuut af. Klein gebonden uitgaafje.

09|07|10
Woordsoep is schitterend in het persoonlijke en vermakelijk over taal

Op de site van boekhandel Athenaeum te Amsterdam verscheen een mooie recensie over Woordsoep. Sophie ter Schure schrijft onder andere dit:

‘In het persoonlijke [is Erik Nieuwenhuis] misschien wel op zijn best: het autobiografische verhaal over zijn tijd als /Liegewagenschaffner /(hij heeft ook een Duitse digitale) en de verzonnen schetsjes van een /hekkenspringer/, de /klepdoos/, de /sof/ en hemzelf als al dan niet /impressionabel/ persoon zijn schitterend. Ook zijn meningen over taal en taalgebruik zijn vermakelijk en goed gevonden.’

Uitdamppan Het woord uitdampen ken ik al een hele tijd. Mijn vader was verkeersleider bij de Nederlandse Spoorwegen en in die hoedanigheid regelmatig belast met het rapporteren van spoorwegongevallen. Ik weet uit doorgaans onbetrouwbare bron dat gynaecologen onderling veel smerige moppen vertellen. Zo is het ongeveer ook met verkeersleiders. Wie veel te verduren krijgt, moet zich kunnen afreageren. In de werkkring van mijn vader was het niet ongewoon om over een stoffelijk overschot te zeggen: ‘die ligt nog uit te dampen’. Dat betekende dan zoiets als: ‘dat is nog maar net gebeurd’. (En dan thuiskomen, je favoriete jaargetij van Vivaldi op de grammofoon leggen en met je jongste – zes wordt ze alweer – door de kamer dansen.) Het lijkt me moeilijk zo iemand zijn botte taalgebruik kwalijk te nemen. Wie regelmatig geconfronteerd wordt met het diepste wezen van de mens – hoe precies en waar zei Komrij dat ook alweer: ‘een zak vol knoken, bloed en stront?’ – heeft recht op een drukventiel dat af en toe even open mag. Liefst wel een beetje gedoseerd en zo dat andere mensen er geen last van hebben. Volgens de Dikke is uitdampen ‘door verdamping vocht verliezen’ of ‘als een damp opstijgen’. Vooral dat laatste is mooi, omdat het herinnert aan de ziel die het lichaam bij het sterven verlaat.

Uitdamppan, de
pan waarin men uit een oplossing het oplosmiddel geheel of gedeeltelijk laat verdampen

Een uitdamppan heeft niets met spoorwegongevallen te maken. Wel met soep misschien. Ik herinner me het kunstje nog van de scheikundelessen van Dr. Das. Daar loste je wat zout op in een glazen potje. Dat zette je op het vuur en als het water verdampt was, had je het zout weer terug. Toen leerde je nog wat jongens!

10|09|10
Door Henk Jongsma, auteur van Op niveau tweede fase op de website Alles over Taal

Taal is leuk, lezen over taal is altijd leuk, en als dat lezen dan ook nog kan in een prachtig vormgegeven boekje is het helemaal leuk. Eigenlijk is dus alles geweldig aan dit boekje. Alleen die titel staat me tegen: Woordsoep – bah, wat een onsmakelijk woord vind ik dat. En als Ton den Boon (hoofdredacteur van de Van Dale) dan ook nog op de wikkel laat noteren Lees smakelijk!, dan vind ik dat maar een smakeloos woordgrapje: je kunt ook te leuk willen zijn.
Maar verder is het dus een prachtig, leuk en interessant boek. De schrijver, Erik Nieuwenhuis, gaf het als ondertitel mee: Vrolijk dwalen in de Dikke van Dale. En dat geeft precies weer wat er in dit boek gebeurt: dwalen.

12|07|10
Op de website Klare taal: over boeken en taal treffen wij de volgende korte bespreking over Woordsoep aan:

De ondertitel ‘Vrolijk dwalen in de Dikke Van Dale’ dekt helemaal de lading van dit leuke taalboek. Schrijver Erik Nieuwenhuis heeft namelijk een digitale Van Dale, die bij het openen uit eigen beweging een woord laat zien. Met die ‘kluiven’ -zoals hij ze noemt- maakt Nieuwenhuis verhalen, bespiegelingen en reflecties over taal, zonder daarbij de schoolmeester uit te hangen. Na zijn ‘woordsoep’ korte tijd in de Volkskrant te hebben opgediend, bleek er smaak naar meer. De schrijver heeft ook een lezenswaardig.