288 pagina's
gebonden
rijk geïllustreerd
in kleur
met uitgebreide encyclopedie
2011
‘Als ik drie boeken mee naar een onbewoond eiland mag nemen, zijn daar twee exemplaren van Zalig zijn de schelen bij.’
Carel Helder, Torpedo Magazine
‘Omdat ik Carel Helder er zo vaak over hoorde praten, ben ik Zzds gaan lezen. Het werd mijn persoonlijke cultboek.’
A.L. Snijders, winnaar Constantijn Huygensprijs 2010
‘Langzaamaan, beetje bij beetje, ontstaat een collage, wordt een schitterend tapijt geweven – dat je pas ziet als je achteruit stapt. Zalig zijn de schelen staat vol onverwachte vondsten. Dat
er zoveel mogelijkheden zijn om verhalen te vertellen, dáár word ik zo gelukkig van. Dat is het, dit boek: een klein eerbetoon aan het verhalen vertellen.’
Wim Brands, presentator ‘VPRO Boeken’
Zalig zijn de schelen, want zij zullen God dubbelt zien
Betty van Garrel en Herman Pieter de Boer hebben een zwak voor schele en loensende mensen. Ze besloten in 1972 elkaar daarover te gaan schrijven. Het ging al gauw over veel meer dan scheelzien. Het boek werd als vanzelf een wonderlijke verzameling anekdotes, ontroerende en absurde verhalen, petit histoire over allerlei beroemdheden uit de showbusiness en uit de kunstwereld, gemengd met verhalen en vreemde plaatjes over oorlog, liefde, dood, kamertjeszonde, spoken, weemoed, lust en loense blikken.
Veertig jaar na de eerste druk is dit tijdloze boek herontdekt. Op elke pagina voelt u het plezier van het verhalen vertellen. Zet de tv, de iPhone en iPad uit en lees uw geliefde voor uit Zalig zijn de schelen. U zult God dubbelt zien.
Jan Cremer
en zijn naaste medewerkster
Jane Greenwood
'Ineens was er sprake van een heruitgave van Zalig zijn de schelen. De aankondiging van deze derde editie bracht het nodige teweeg. Niet alleen bij Herman en mij maar kennelijk ook bij anderen. Zo viel er al snel een ansichtkaart in de bus van een lezeres voor wie de herdruk van haar favoriete boek letterlijk een verfrissing betekende. Tot dusverre had ze handschoenen gedragen tijdens het lezen in de Schelen hoewel ze zich realiseerde dat deze omgangsvorm met papier slechts gebruikelijk is bij zeldzame schrifturen. Het was een noodgreep, legde ze uit.
Haar huidige exemplaar, tweedehands op de kop getikt, droeg de verontrustende sporen van een vorige eigenaar. Nog een geluk dat determinatie van de donkerbruine plekken op de verschillende bladzijden een onschuldig mengsel van gesmolten chocoladehagelslag en boter uitgewezen had. Maar het nieuwe exemplaar van de Schelen kon ze lekker met blote handen mee naar bed nemen om er daar in te lezen, besloot ze haar verslag.'
Fragment uit het voorwoord in Zalig zijn de schelen
Betty van Garrel en Herman Pieter de Boer