Ulan Bator
(zkv 24-6-2011)

Drie magische woorden: Gras, Ulan Bator, Semipalatinsk. Op de politieschool kwamen in de hoogtijdagen soms zestien nieuwe klassen per jaar binnen. In de eerste vijf minuten noemde ik mijn naam en functie, en vroeg of iemand wist waar Ulan Bator lag. Nooit was er iemand die deze vraag kon beantwoorden. Ik zei altijd: 'Ik weet het wel en omdat ik de enige ben, ben ik in deze klas dit jaar de baas.' Dat vonden ze vreemd, maar ze protesteerden niet, want ze begrepen dat ik in dit systeem inderdaad de baas was. Als ik hierover nadenk, kom ik tot het volgende: het is zo vreemd dat een enkel individu de baas speelt over een groep, dat je als criterium best een toevallig aardrijkskundig weetje kunt nemen.

Gisteren was hier een man op bezoek die mij drieëneenhalf uur vragen stelde. Hij was ongeveer vijftig jaar en had niet alleen de hele wereld bereisd, maar ook lange tijd in vreemde, verre landen gewoond. Ook in Ulan Bator! Ik was geschokt, het bestond werkelijk, er woonden mensen (1000 000). Ik vroeg of hij nog enige uren kon blijven om te vertellen over Ulan Bator, maar dat ging niet, hij had een afspraak. 

gras